حجه الاسلام دکتر محمد رجایی نماینده مردم شریف شهرستان های گناباد و بجستان در مجلس شورای اسلامی در اولین مصاحبه ی اختصاصی خود با شبکه خبری تحلیلی گنابادتایمز در سال 92  به موضوعات و اولویت های مهم کاری خود در سال جدید اشاره کرده است که از نظر شما می گذرد.

چون قطعا اولین مصاحبه جنابعالی در سال 92 می باشد، اگر ابتدا سخنی همشهریان عزیز دارید بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم.با سلام خدمت شما خبرنگار محترم، من هم بنابه نوبه ی خود این عید سعید را به همه ی همشهریان عزیز تبریک عرض می کنم و از خداوند متعال میخواهم انشالله در این سال توفیقات روز افزون به همه ی شهروندان اعطا بفرماید و امسال که به عنوان سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی انتخاب گردیده، بتوانیم در هر دو حوزه موفق و پیروز باشیم و از امتحاناتی که در این رابطه از ما گرفته می شود سربلند خارج شویم.

دیدگاه شما در خصوص شعار امسال که اهتمام دوباره ی امام خامنه ای به مسائل اقتصادی است چیست؟

برای اینکه بخواهیم این مسئله را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم باید بیشتر صبر کنیم تا خود مقام معظم رهبری مقصودشان را از این حماسه ای که مخصوصا در حوزه اقتصادی فرمودند بیان کنند سپس تحليل خود را بيان نما ئيم.البته با توجه به شواهدی که از سخنان ایشان استفاده می شود ما برداشت هایی را داریم ولی به نظرم اگر بخواهیم عمیق تر بحث کنیم باید منتظر باشیم که ایشان مسئله را بیشتر باز کنند.

چون گاهی اوقات تحلیل هایی صورت می گیرد که شاید مد نظر گوینده سخن نباشد اما به هر حال آن چه که مورد بحث هست در حوزه سیاسی روشن است.چون خود معظم له به این موضوع پرداختند.

به نظر شما مهم ترین مصداق حماسه سیاسی در سال 92 چیست؟

حماسه سیاسی که امسال شکل خواهد گرفت حضور گسترده ی مردم در انتخابات ریاست جمهوری است.

مستحضر هستید که انتخابات علاوه بر اینکه انتخاب مردم برای مسئول عالی رتبه کشوری است به نوعی یک بیعت مجدد با ولایت و حمایت مجدد از نظام جمهوری اسلامی نيز هست و نکته ای که در این جا حائز اهمیت است این است که اگر ما حماسه سیاسی را بیافرینیم راه برای حماسه اقتصادی نیز باز می شود.من این را بارها گفته ام که انقلاب اسلامی در جهان یک پیامی را مطرح کرده و آن پیام این است که می توان در عین اینکه به اخلاق و دین پایبند بود، به سمت توسعه و پیشرفت حرکت کرد.

در گذشته، عده ای اینچنین تصور می کردند که اگر یک جامعه ای بخواهد پیشرفت بکند و به توسعه دست پیدا کند باید فرهنگ کشور های توسعه یافته را هم بپذیرد.آن ها معتقد بودند که یک ارتباط جدایی ناپذیر وجود دارد بین فرهنگ غرب، تکنولوژی و پیشرفت ولی انقلاب اسلامی ایران این ایده را مطرح کرد که می توان بدون این که ما اسیر مسائل منفی غرب باشیم به تکنولوژی دست پیدا کنیم و پیشرفت کنیم و این را در عمل هم نشان داد.به عنوان مثال اقتصاد ما که در گذشته به حساب هم نمی آمد امروزه جزء هفده اقتصاد مطرح در دنیا محسوب می شود.پیشرفت هایی که ایران در زمینه فناوری داشته در مقایسه با کشور های مشابه خود در دنیا و بین همسایگان واقعا قابل مقایسه نیست.دسترسی به غني سازي بیست درصد طبیعتاً توانی است که می شود بالاتر هم صورت بگیرد.دسترسی به نانو تکنولوژی، سلول های بنیادی، پرتاب ماهواره به فضا، فرستادن موجود زنده به فضا و...این ها چیز هایی است که کشور هایی که قبلاً در سطح ما بودند الان فاصله ی زیادی با آن ها دارند و این یک تجربه ی بسیار موفق است که دنیای غرب این را بر نمی تابد.بنابراین تلاش آن ها این است که جلوی پیشرفت را بگیرند و به نظر من دست از ما بر نمی دارند مگر این که یکی از این دو اتفاق بیفتد، یا اینکه يك تغيير محتوایی در سیاست هایمان ایجاد شود، نظام از درون استحاله بشود و اهداف عالیه خود را فراموش کند که این اتفاق هیچ گاه نخواهد افتاد، راه دیگر برای اینکه غرب دست از توطئه علیه کشور ما بردارد این است که از توطئه و نقشه های خود ناامید بشود و این ناامیدی وقتی حاصل می شود  که مطمئن بشود که مردم در کنار نظامشان ایستاده اند و همراه نظامشان هستند.

حضور مردم در صحنه ها و همراهی مردم با دولت و نظام از هزاران بمب اتم هم تاثیرش بیشتر است تا غرب را از اقداماتش علیه کشور مایوس کند.و شرکت در انتخابات یکی از مصادیقی است که غرب می تواند میزان حمایت مردم از نظام را رصد کند و بر اساس آن تحلیل نمايد.

 در سال 88 مردم واقعا حماسه آفریدند، و اگر ما قدر آن حماسه را می دانستیم من تردیدی ندارم که بسیاری از مشکلات ما با جهان خارج مخصوصا بحث هسته ای حل شده بود.اما متاسفانه یک سری اتفاقاتی رخ داد و جفایی شد به حق مردم و حق انقلاب ورهبری.

من امیدوار هستم که انتخابات امسال با همان شکوه و بدون حواشی آن سال برگزار شود و اگر این اتفاق بیفتد مطمئنا ما دست بالایی در همه ی مذاکرات با جهان غرب و جهان استکبار خواهیم داشت.

به نظر شما گام نهادن به سوی حماسه اقتصادی باید با چه اقداماتی آغاز شود؟

به نظر من آن چه که از سخنان مقام معظم رهبری برداشت می شود این است که منظور از حماسه اقتصادی این است که ما اقتصادمان را به سمت استقلال از درآمد های نفتی حرکت بدهیم.این امکان پذیر است. در سال گذشته کل واردات به کشور ما 62 میلیارد بود، و صادرات غیر نفتی ما 45 میلیارد دلار بوده است و یک تراز بازرگانی منفي در حدود 17 میلیارد دلار داشتیم(بدون نفت)از این هفده میلیارد دلار ده میلیارد دلار آن کالاهای لوکس و لوازم آرایشی خارجی بوده است که به راحتی می شود این ها را از اقتصاد حذف کرد.هفت میلیارد دلار دیگر هم چیزی نیست که اقتصاد ما از عهده ی آن بر نیاید که آن را پوشش بدهد.به گفته ما اگر یک یا علی بگوییم می توانیم از این تراز بازرگانی بگذریم و حتی تراز بازرگانی مثبت را هم ایجاد کنیم.

البته اگر حماسه سیاسی منجر به این شود که غرب تحریمش را بردارد یک گشایشی در کار ما حاصل خواهد شد، اما اگر هم تحریم ادامه پیدا کند اقتصاد ما این پتانسیل را دارد که به خودش بیاید و یک ارزيابي مجددی کند و بتواند بر این مسئله فائق بیاید.

امیدوارم مردم با حضور پرشورشان در انتخابات و انتخاب فردی ولایی و امتحان پس داده بتوانند این قدم را با صلابت بردارند.

چون بحث انتخابات را هم مطرح کردید، نظر شما در خصوص دو گروه شکل گرفته در درون جریان اصولگرایی چیست؟منظور ائتلاف 2+1 و جبهه پایداری است.به نظر شما کدام یک به معیار های انتخاب اصلح از سوی مقام معظم رهبری نزدیک تر هستند؟آیا باید بدون در نظر گرفتن رای آوری دنبال اصلح برویم که نظر جبهه پایداری است و یا اینکه باید سراغ کسی رفت که احتمال رای آوری او بیشتر باشد که نظر ائتلاف 2+1 است؟

به هرحال ببینید یک مقدار مشکل هست که من راجع به این دو تفکر قضاوت کنم ولی اگر ما بخواهیم دنبال اصلح برویم باید یک احتمال قوی بدهیم که این فرد رای بیاورد، ولی اگر ما دنبال اصلحی برویم که احتمال رای آوری پایینی داشته باشد من فکر می کنم کار عبثی است که دنبالش رفت.ما وقتی که اصلح می گوییم بعد از آن صالح هست، مقابل اصلح فاسد نیست، صالح هست و اگر ما یک فرد اصلح داشته باشیم که مطمئن باشیم که رای نمی آورد، به نظر من تنها اتلاف منابع کرده ایم.بنابراین هر دو پارامتر باید مورد لحاظ قرار بگیرد.

سیاسی ترین چهره سال 91 را چه کسی می دانید؟

شخص مقام معظم رهبری.تدبیرهایی که در قضیه اختلافات مسئولان قوا کردند بسیار جای ستایش دارد.

سال 91 را در گناباد چطور دیدید؟ارزیابیتان از سال قبل چگونه بود؟

سال 91 سال سختی بود، نه تنها برای گناباد بلکه برای کل کشور.مخصوصا برای نمایندگان مجلس و مسئولان اجرایی کشور.چون نتوانستند آن طور که علاقه داشتند به مردم خدمت کنند که آن هم به دلیل مشکلات اقتصادی که برای دولت به وجود آمده بود.اما در شهرستان گناباد با همین وجود پیشرفت های قابل توجهی داشتیم و در پایان سال کار های خوبی انجام شد که تا حدی وضع را بهبود می بخشید ولی اگر مشکلات نبود ما موفق تر می توانستیم به مردم خدمت کنیم.

یک حدس و یا گمانه زنی از اتفاقات اقتصادی سال 92 در بحث های کلان کشور ؟

ببینید اگر این دولت ادامه پیدا می کرد تا پایان سال می شد یک حدسیاتی زد، چون امسال ما انتخابات پیش رو داریم این مدتی را که مانده دولت نخواهد توانست کارهای چشمگیری را انجام دهد، به دلیل اینکه درگیر انتخابات می شود و دولت بعدی را هم که ما نمی دانیم چه کسی خواهد بود.از ویژگی انتخابات ما این هست که تا همان شب آخر هیچ کس نمی تواند دقیقا تشخیص بدهد که چه کسی رای می آورد و حزب هم که نداریم که دو تا سه حزب باشند که حدس بزنیم کدام یک رای خواهند آورد.در ایران فرد رای می آورد که بعد تشکیل کابینه می دهد و این فرد در بین ده ها فردی خواهد بود که کاندیدا شده است و آن فرد هم چون عقبه ی تشکیلاتی ندارد نمی توانیم تشخیص بدهیم که در حوزه های مختلف چه ایده هایی دارد.بنابر این پیش بینی و حدس اگر نگوییم که غیر ممکن است بسیار مشکل خواهد بود.

و یک حدس و یا گمانه زنی نیز در خصوص اتفاقات و یا اتمام پروژه های گناباد در سال 92 ؟

من امیدوار هستم که در سال 92 فرودگاه گناباد به جایی برسد که بتواند پرواز داشته باشد.شاید به مرحله تكميل ترمینال نرسد اما به مرحله ای خواهد رسید که هواپیما بنشیند و یا پرواز داشته باشد.البته این امید هم هست که پروژه به صورت کامل به اتمام برسد، چون بودجه آن تکمیل شده و قول آن را به ما داده اند و فقط کار های اجرایی آن مانند مناقصه و شروع عملیات اجرایی آن خواهد ماند.

برای فرودگاه گناباد (علی رغم کارشکنی های پی در پی که از جانب افرادی در خارج از شهرستان صورت می گیرد) به حمدالله تلاش زیادی شده است و تقریبا از مرحله ی بحران عبور کرده ايم.من فعلا عدد و رقم نمی دهم چون شاید بعضی ها در خارج از شهرستان باز استفاده ها و یا سوء استفاده هایی بکنند ولی من روزهای پایانی سال ملاقاتی را با آقای مهندس محرابیان داشتم برای این که کار را تا یک مرحله ای برسانیم.مشکلی وجود داشت و ما دنبال حل مشكل بوديم به هر حال این مشكل با همکاری مسئولين مربوطه حل شد.

با توجه به نزدیک بودن انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر، عملکرد شورای اسلامی شهر گناباد را با توجه به حواشی که داردچطور ارزیابی می کنید؟ به عنوان نمونه بیشترین میزان تخلفات را بعد از شهرستان نیشابور در سطح استان داشته و یا حمایت قاطع اعضای شورا از کاندیدای انتخابات مجلس که مورد قبول مردم نبود و پیش زمینه های ذهنی که از این اتفاقات مردم برای خود دارند و...

این که حالا اعضای شورا از آقای دکتر مهدیزاده حمایت کردند به نظر من این نمی تواند یک مسئله ی منفی باشد، به هر حال ممکن است تصورشان این بوده که با ابقای ایشان کارها بهتر پیش خواهد رفت. به هر حال این آزادی را داشتند که چنین کاری را انجام بدهند.

اما در مورد عملکرد شورا من تابحال خیلی ریز نشده ام.اما اگر ما عملکرد شهرداری را در واقع بخواهیم یک معیار ارزیابی شورا قرار بدهیم به نظرم شهرداری عملکرد خوبی دارد و قابل قبول هست.خدمات قابل قبولی را ارائه داده است و مردم هم رضایت نسبی از عملکرد شهرداری دارند.

اما در مورد شورا طبیعتا باید با هماهنگی هم کار کنند اما در خصوص کارکرد شورا من خیلی ریز نشده ام و این که گفتید بیشترین میزان تخلفات را داشته اند من الان از شما میشنوم.

به نظر شما خصوصیات شورای بعدی در گناباد چه باید باشد؟ نظرتان در مورد نگاه های قومی و قبیله ای به انتخاب اعضای شورا چیست؟

ببینید نگاه قومی و قبیله ای تا بحال هیچ جا ثمرات مثبتی را نداشته.به نظر من ما باید به سمتی حرکت کنیم که اولاً افرادی ولایی انتخاب شوند و ثانياً افرادی صادق باشند و ثالثاً از لحاظ توان تخصصی، تخصص لازم و کافی را داشته باشند و واقعا هم به دور از مسئله ی منطقه گرایی فکر کنند و به فکر کل شهرستان باشند.

در مورد عملکردتان در حوزه روابط خارجی بفرمایید؟

من رئیس گروه دوستی پارلمانی چهار کشور اروپایی و دو کشور آفریقایی هستم ولی در این رابطه هیچ سفر خارجی نرفتم و خیلی هم علاقه ای به سفر کشور خارجی ندارم چون به اندازه کافی در خارج از کشور زندگی کرده ام و خدا خدا می کردم که زودتر به کشور برگردم و در ایران زندگی کنم.

من در بعد از انتخابات تنها یک سفر به خارج از کشور داشته ام که آن هم محرم گذشته بود که برای تبلیغ ماه محرم رفتم و آن هم از طرف دفتر مقام معظم رهبری بود و علت رفتن من هم این بود که من هنوز ویزای دانشجویی که گرفته بودم تمام نشده بود و اعتبار داشت و همینطور که می دانید در کشور انگلستان شیعه ها و مسلمان های زیادی زندگی می کنند و نیاز زیادی به مبلغینی که هم امکان رفتنشان باشد و هم با زبان انگلیسی آشنایی داشته باشند و هم با محیط آن جا آشنا باشند وجود دارد.همه ی این ها دست به دست هم داد که بنده به آن جا سفر کنم و به تبلیغ بپردازم.

این انتصابات و مسئولیت های گروه های دوستی درخواست خود نمایندگان است و یا تشخیص رئیس مجلس و یا هیئت رئیسه و یا کمیسیون های مربوطه است؟

به این صورت هست که افراد برای عضو شدن در گروه های کشور های مختلف، داوطلب می شوند.هر فردي  به فراخور علاقه و توانایی های خود انتخاب می کند و علت این که من کشور های اروپایی را انتخاب کردم و بعد هم دو کشور آفریقایی اضافه شد این بود که من احساس کردم که هم سابقه ی حضور در آن جا را داشته ام و هم به دليل آشنائي با زبان انگليسي راحت تر می توانم در آن جا حضور پیدا کنم و مؤثر باشم. مخصوصا با شناختی که از کشور انگلستان داشتم (که یک کشور اثرگذار در صحنه های بین المللی است) و با راه هایی که می شود با آن ها ارتباط برقرار کرد آشنا بودم و افرادی را می شناختم که  ارتباط با کنگره آن جا داشتند و فکر کردم که می شود در این جهت خدمتی بکنم و در سفری هم که به عنوان تبلیغ داشتم بخشی از آن را به همین موضوع اختصاص دادم و این که به عنوان رئیس این گروه انتخاب شدم، رای دادن خودِ نمایندگان عضو بود که به من رای داده اند.پتانسیل هایی است در کشور انگلستان که اگر ما آن ها را درست شناسایی کنیم می توانیم در جهت منافع کشور خودمان از آن استفاده کنیم.

به عنوان مثال در پارلمان کشور انگلستان افرادی هستند مسلمان و حتی افراد غیر مسلمانی که حالت سمپاتي نسبت به ایران دارند.الان نمایندگانی در پارلمان انگلستان هستند که به طور صریح از ایران حمایت می کنند.حتی آقای جک استراو که اخیرا حرف هایش را شنیده اید، آدمی هست که شدیدا معتقد به یک برخورد احترام آمیز با ایران است و اخیرا تقاضا کرده بود که یک سفر به ایران داشته باشد.